
വരണ്ട വേനലിന്റെ തുഞ്ചത്ത്
ഒരിളം കാറ്റിനെപ്പോലും
പേടിച്ചു കൊണ്ട്
എങ്കിലും
ഒറ്റക്കാലുറപ്പിച്ച് ഒരില...
കാറ്റ് വന്ന്
ഇലയോടെന്തോ ചോദിക്കുന്നു.
ഇല ഒന്നും മിണ്ടാതെ
വീര്പ്പടക്കി വിറച്ചു നില്ക്കുന്നു.
ആ നില്പ്പിന്
ഒരു മറുപടിയില്ലായ്മയുടെ
ഊര്ജ്ജം മാത്രം കാവല്...
എങ്കിലും ഇല,
വരാന് പോകുന്ന ഋതുക്കളില്
ഒരു പൂമ്പാറ്റയെ പ്രസവിക്കുമെന്ന്
സ്വപ്നം കാണുന്നു.
കാറ്റ് ഇലയോട് വീണ്ടുമെന്തോ
ക്രൂരമായി ചോദിക്കുന്നു.
മറുപടി പറയാനാവാതെ
ഇല കാലിടറി
താഴേക്ക്...താഴേക്ക്...!
കാറ്റ് വന്ന്
ഇലയെ തൊട്ടുനോക്കുന്നു...
ഇലയനങ്ങുന്നില്ല.
കാറ്റ് ചുറ്റും നോക്കുന്നു.
കുറേ മണ്തരികള് ഓടി വരുന്നു...
കാറ്റ് ആരും കാണാതെ ഒളിക്കുന്നു;
നിഴല്
സ്വന്തം ശരീരത്തിലെന്ന പോലെ...!
No comments:
Post a Comment