Monday, November 22, 2010

ടവ്വല്‍


അവളുടെ
കയ്യിലെപ്പോഴും
ഞൊറി ഞൊറിയായി
റോസ് പൂവ് പോലെ
ചുരുണ്ടിരിയ്ക്കും.


കാത്തിരുന്ന്
കാണാതെ മടങ്ങുമ്പോള്‍
ഇരിപ്പിടത്തില്‍
അടയാള വാക്യമായി
ഞാന്‍ വന്ന് പോയെന്നു പറഞ്ഞ്
നേര്‍ത്ത കാറ്റില്‍
വിറച്ചിരിയ്ക്കും.


നഷ്ട ബോധത്തോടെ
കയ്യിലെടുത്താല്‍
വിയര്‍പ്പിന്‍റെ
ഉമിനീരിന്‍റെ
കണ്ണീരിന്‍റെ
സുഗന്ധത്താല്‍
പോട്ടെ,പിന്നെക്കാണാമെന്നു ചൊല്ലി
അതെന്നെ
ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിയ്ക്കും...!

3 comments: